Διεξήχθη με εξαιρετική επιτυχία το διήμερο συνέδριο με γενικό θέμα «Δίκαιο και Λογοτεχνία – Πτυχές μιας Πολυσύνθετης Σχέσης», στις 12-13/05/2017.

Το συνέδριο συνδιοργανώθηκε από το Ερευνητικό Κέντρο Νεοελληνικών Σπουδών – Σπουδαστήριο Πετρώνδα του Πανεπιστημίου Κύπρου και τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα σπάνιο δείγμα αγαστής συνεργασίας μεταξύ δύο κυπριακών πανεπιστημίων, αλλά και μεταξύ δύο διαφορετικών επιστημονικών κλάδων: της νομικής και της φιλολογίας. Με συμμετοχή κορυφαίων νομικών και φιλολόγων του τομέα, αλλά και λογοτεχνών από Κύπρο και Ελλάδα, το συνέδριο υπήρξε κατά γενική παραδοχή των παρευρισκομένων πρωτοπόρο στο είδος του στον ελληνόφωνο χώρο και έδωσε το έναυσμα για περαιτέρω επιστημονική μελέτη στο αντικείμενο.

Το συνέδριο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του πρόωρα τεθνεώτος φιλολόγου και λογοτέχνη Σάββα Παύλου. Ως ανέφεραν τόσο ο Καθηγητής Παντελής Βουτουρής, όσο και ο Καθηγητής Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, εκ μέρους των συνδιοργανωτών, ο Σάββας Παύλου υπήρξε μια μοναδική προσωπικότητα, στο έργο του οποίου η λογοτεχνία εναρμονίζεται με την κοινωνία και δίδει το έναυσμα για περαιτέρω μελέτη και προβληματισμό. Κηρύσσοντας την έναρξη του συνεδρίου ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Λευκωσίας, καθ. Φίλιππος Πουγιούτας, τόνισε πως είτε αφορά σε λογοτεχνική παρουσίαση πραγματικών γεγονότων τα οποία περιλαμβάνουν δικαιικό ενδιαφέρον, είτε σε μυθοπλαστική παρουσίαση παρόμοιων περιπτώσεων, το δίκαιο παραμένει μια από τις σημαντικότερες πηγές έμπνευσης για τους λογοτέχνες. Από την άλλη, η λογοτεχνία εμφανίζεται στο δίκαιο μέσα από δικαστικές αποφάσεις που περιλαμβάνουν αναφορά σε λογοτεχνικά κείμενα, τη λογοκρισία βιβλίων, την παράβαση δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας μεταξύ συγγραφέων, την αποτίμηση της γλώσσας του δικαίου και την αναζήτηση κοινών ερμηνευτικών καταβολών, κ.ο.κ.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασαν οι ομιλίες που αφορούσαν στη λογοκλοπή, με προεξάρχουσα αυτή του λογοτέχνη Κώστα Κουτσουρέλλη, αλλά και στον κοινωνικό ρόλο της λογοτεχνίας, με κεντρική την ομιλία της Καθηγήτριας Νομικής και λογοτέχνη Λένας Διβάνη. Οι Αιμιλιανίδης και Οδυσσέας Χρίστου έθεσαν το θεωρητικό υπόβαθρο του καινοφανούς αυτού επιστημονικού κλάδου, ενώ στις ομιλίες παρουσιάστηκαν άγνωστα στοιχεία, όπως από τον Παντελή Βουτουρή για τη διατριβή επί υφηγεσία του Νίκου Καζαντζάκη, από τον Γιώργο Γεωργή για τη σχέση Σεφέρη και Αιμιλιανίδη, και από τον Μάρτιν Χίντερμπεργκερ για τη βυζαντινή νομική λογοτεχνία. Κατά τη διάρκεια του συνεδρίου έτυχαν ενδελεχούς συζήτησης έργα κλασικών συγγραφέων, όπως Ευρυπίδη, Αισχύλου, Πλάτωνα, Σαίξπηρ, Νίτσε, Ρίτσου, Σουίφτ, Κάφκα, Καμύ, Ντοστογιέφσκι, Μοντεσκιέ, Παπαδιαμάντη, Μακρυγιάννη, Βασίλη Μιχαηλίδη, Μόντη, αλλά και πιο σύγχρονων όπως της Γαλανάκη, του Φραγκιά, της Αγκάθα Κρίστι, του σκηνοθέτη Θόδωρου Αγγελόπουλου και του τραγουδοποιού Μπομπ Ντύλαν.