Ο Μάριος Άχχας  (Διευθυντής Ραδιοφώνου ΑΝΤ1) αποτελεί ένα από τα φωτεινά παραδείγματα ανθρώπων που φοίτησαν στο Intecollege/Πανεπιστήμιο Λευκωσίας. Πάντα με χαμόγελο στα χείλη και απύθμενη αίσθηση του χιούμορ μας υποδέχτηκε στον αγαπημένο του χώρο, τον ραδιοφωνικό θάλαμο του ANT1.

Μάριε, πάντα ήσουν τόσο ευδιάθετος και θετικός; Δύο στοιχεία που αντιλαμβάνεται κάποιος αμέσως μόλις σε γνωρίσει!

Ναι, ναι… έτσι γεννήθηκα.  Έτσι είμαι. Είναι θέμα χαρακτήρα.

Στα φοιτητικά σου χρόνια ήσουν η ψυχή της παρέας;

Δεν θα το έλεγα. Δεν άνηκα στους ανθρώπους που είχαν πολύ κόσμο γύρω τους. Συνήθως ακολουθούσα. Ο κάθε άνθρωπος έχει τον χαρακτήρα του, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρίσματά του…

Βρισκόμαστε στο ραδιοθάλαμο του ΑΝΤ1, στο δεύτερό σου σπίτι, σε ένα χώρο γεμάτο μουσική! Αν έπρεπε να επιλέξεις ένα τραγούδι για να το αφιερώσεις στην τάξη σου, στους συμφοιτητές και τους καθηγητές σου, ποιό θα ήταν αυτό;

Το ‘Πόσο Μου Έλειψα’! Αυτό το τραγούδι μιλά για το πόσο μπορεί να μας λείψουν τα μαθητικά τα χρόνια, το σχολείο, οι δάσκαλοι. Όταν διανύει κανείς αυτή την περίοδο της ζωής, τη σχολική, αισθάνεται κυρίως ανία. Γιατί εκείνος ο τρόπος ζωής είναι εκείνη τη στιγμή δεδομένος και δεν μας ενθουσιάζει τόσο. Όταν περάσουν τα χρόνια και εμφανιστούν οι υποχρεώσεις τότε αρχίζουμε να σκαφτόμαστε εκείνα τα χρόνια. Όντας φοιτητής/τρια έχεις μόνη σου έγνοια το διάβασμα, τη μελέτη αν και τότε όλα φαίνονται βουνό. Αργότερα αντιλαμβανόμαστε πως εκείνο ήταν το εύκολο μέρος κι ότι τα δύσκολα έπονται. Διερωτώμαι αν οι φοιτητές σήμερα περνούν τόσο ανέμελα φοιτητικά χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη την αστάθεια που υπάρχει εξαιτίας της ανεργίας. Νομίζω εμείς ήμασταν πιο τυχεροί. Γνωρίζαμε ότι θα εργοδοτηθούμε σχετικά σύντομα μετά την αποφοίτησή μας.

Μα όντως το γνωρίζατε;

Δεν ήμασταν απολύτως βέβαιοι ωστόσο υπήρχαν ευκαιρίες. Τώρα οι καιροί είναι αρκετά πιο δύσκολοι και ο ανταγωνισμός πολύ μεγάλος. Δυστυχώς ζούμε σε μια εποχή που δεν δίνονται εύκολα ευκαιρίες  και ιδιαίτερα στα νεαρά άτομα για να αποδείξουν αυτό που αξίζουν, αυτό που είναι. Όταν υπάρχουν ευκαιρίες όλα παίρνουν το δρόμο τους. Χρειάζεται ωστόσο να δοθεί έστω και μια ευκαιρία.

Πρόσφατα μάθαμε ότι δημιουργείς ευκαιρίες μέσα από ένα καινούριο επαγγελματικό βήμα.

Να σας εξηγήσω. Όπως ξέρετε η Λάρνακα αντιμετωπίζει το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλες τις απόψεις καθώς έχει το πιο χαμηλό βιοτικό επίπεδο από όλες τις πόλεις της Κύπρου. Ανοίξαμε ένα τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό ο οποίος λειτουργεί με λίγα έξοδα. Έχουμε ένα πρόγραμμα ‘της τσέπης μας’ όπως συνηθίζω να λέω, με χορηγό εμάς και με υποστηρικτή εμάς, χωρίς καμιά υποστήριξη από το κράτος, την κυβέρνηση ή κάποιο άλλο φορέα. Έτσι οι λειτουργοί κερδίζουν εμπειρία και μπορούν να κερδίσουν και χρήματα. Έπειτα, είναι κάποια άτομα που έχουν εμπειρία, είναι πολύ καλοί στο χώρο τους απλά λόγω περικοπών βρέθηκαν εκτός. Αυτά τα άτομα έχουν την ευκαιρία να εργαστούν στο σταθμό. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ο συνδυασμός του άπειρου που μπορεί να μάθει από τον έμπειρο και του έμπειρου που εμπνέεται από την φρεσκάδα του νέου. Προσπαθούμε λοιπόν να δημιουργήσουμε μια μικρή ραδιοφωνική κοινότητα και κάτι μου λέει ότι θα έχουμε καλά αποτελέσματα.

Όταν ήσουν φοιτητής φανταζόσουν ποτέ την πορεία που είχες μέχρι σήμερα;

Τη συγκεκριμένη πορεία δεν έτυχε να τη φανταστώ. Απλά είχα τους στόχους μου.  Ήξερα όταν διδασκόμουν μαθηματικά ότι δεν ήμουν πλασμένος για αυτά. Θυμάμαι τον εαυτό μου να σχεδιάζει στο τετράδιο κονσόλες. Το ήξερα, το ήθελα και το ένιωθα πάντα.

Σε ποιο βαθμό έχουν ευοδωθεί οι στόχοι σου, τα όνειρα σου;

Περισσότερο από ότι φαντάστηκα. Δεν είχα μεγάλα όνειρα, μεγάλες προσδοκίες και απαιτήσεις από τον εαυτό μου. Δεν απογοητεύτηκα. Το επισημαίνω και στους γονείς: Όταν έχουμε μεγάλες  προσδοκίες από τα παιδία μας, θα απογοητευτούμε και το χειρότερο είναι ότι θα τα απογοητεύσουμε και εκείνα! Πρέπει να τα αφήσουμε να τραβήξουν το δρόμο τους.

Zen: Σύμφωνα με αυτό, όταν όλα πάνε χάλια, όλα είναι καλά. Δηλαδή, όλα ακολουθούν το δρόμο τους. Ένας κόκκος δεν μπορεί να μετακινήσει την θάλασσα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο κόκκος δεν πρέπει να προσπαθήσει. Αυτό που υπονοεί το ζεν είναι ότι δεν πρέπει να περιμένουμε από τον εαυτό μας θαύματα και να πιεζόμαστε να επιτύχουμε το ακατόρθωτο… όλα έχουν την πορεία τους και δεν πρέπει να απογοητευόμαστε.  Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε ή να σταματήσουμε να έχουμε όνειρα ή στόχους.  Για παράδειγμα, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα δούλευα διευθυντής σε παγκύπριο ραδιοφωνικό σταθμό και να σας πω κάτι, ούτε το επιδίωξα απλά ήρθε!

Τα κατάφερα καλά στη δουλειά μου και τα αποτελέσματα είναι πάρα πολύ ενθαρρυντικά. Το ότι ιδρύθηκαν τρία μουσικά τηλεοπτικά κανάλια από τα οποία το ένα ήταν δικό μου αλλά και το μόνο που επιβίωσε είναι για εμένα μεγάλη επιτυχία…

Για να είμαι ειλικρινής μικρός φανταζόμουν να έχω την πρωινή μου εκπομπή σ’ ένα τοπικό ραδιοσταθμό, να λέω καλημέρα στο μανάβη μου, στη φίλη μου, στους συμμαθητές μου, στους συμφοιτητές μου. Το έζησα και αυτό από τα δώδεκά μου χρόνια. Από τότε ξεκίνησα να υλοποιώ τα όνειρά μου. Είχα την εκπομπή μου στο ραδιοφωνικό σταθμό  ZENIΘ. Είχα εκπομπή ακόμα και όταν ήμουν στρατιώτης. Το έζησα επομένως και το έζησα και στον ANT1, ένα τόσο μεγάλο οργανισμό. Έπειτα, από τη στιγμή που προέκυψε και το θέμα με την τηλεόραση θεωρώ ότι κατάφερα περισσότερα από εκείνα που ήθελα.

Κρατάμε το ότι όταν είμαστε προσγειωμένοι μπορούμε να πετύχουμε πολύ περισσότερα;

Μπράβο, γιατί ο στόχος πολλές φορές γίνεται εμμονή και η εμμονή μόνο κακό αποτέλεσμα μπορεί να φέρει.  Βεβαίως, πρέπει να κυνηγούμε τους στόχους μας φτάνει να μην χάσουμε τα όρια. Τι είναι πιο ωραίο, να πας να δεις την Ισπανία ή το ταξίδι προς την Ισπανία; Προσωπικά πιστεύω το ταξίδι, η πορεία μας μέσα από τα πράγματα είναι πιο σημαντική.

Εισηγείσαι δηλαδή στους νέους σήμερα να μην απογοητεύονται, να ξεκινούν σιγά σιγά από τα μικρά και να ελίσσονται ανάλογα με το πώς διαμορφώνονται οι συνθήκες;

Αυτό που πραγματικά θα ήθελα να τους πω σαν φίλος, σαν αδελφός είναι να κάνουν την προσπάθειά τους και να είναι συγκεντρωμένοι σε αυτό που επιδιώκουν, να το παλέψουν αλλά αν δεν βγάζει αυτό πουθενά να μην επιβαρύνουν την προσωπικότητα ή και τον χαρακτήρα τους με μεγάλη ευθύνη, να χρεώνονται αποτυχίες και να νιώθουν βάρος… Δεν είναι το αποτέλεσμα αυτό που μετρά πάντα αλλά και η προσπάθεια.

Πώς επέλεξες το Intercollege/Πανεπιστήμιο Λευκωσίας; 

Για να γίνει κανείς καλός δημοσιογράφος χρειάζεται ένα σωρό άλλα μαθήματα όπως η φωτογραφία, το μοντάζ, οι δημόσιες σχέσεις, η διαφήμιση, οι τεχνικές πωλήσεων κ.ά. Τότε το Intercollege είχε υιοθετήσει το αμερικανικό σύστημα διδασκαλίας που στόχο είχε την πλατύτερη μόρφωση, πετυχαίνοντας να εφοδιάζει τον φοιτητή/τρια με περισσότερες δεξιότητες και αυτό μου άρεσε ιδιαίτερα. Επιπρόσθετα, δεν είναι εύκολο να αποφασίσεις στην ηλικία των 18 τι θα κάνεις στη ζωή σου. Οι συνθήκες αλλάζουν κάθε μέρα. Για πολλά χρόνια οι πλείστοι στη χώρα μας σπούδαζαν δικηγόροι, λογιστές, διοίκηση επιχειρήσεων, μάρκετινγκ κτλ. και στο τέλος ορίστε σε ποια κατάσταση βρεθήκαμε.

Πιστεύεις επομένως ότι στην εποχή μας είναι καλύτερο να έχουμε πολύπλευρες γνώσεις σε διάφορους τομείς αντί πολύ συγκεκριμένες σε ένα μεμονωμένο τομέα;

Αυτό ακριβώς. Σήμερα πρέπει να ξέρεις πολλά και αρκετά καλά για να μπορείς να αντεπεξέλθεις. Αυτό αλώστε είναι και η τάση της εποχής μας πιστεύω.

Ποιο θα ήταν το μήνυμά σου στους νέους που τώρα ξεκινούν ή που προσπαθούν να επιλέξουν τι να σπουδάσουν ή πώς να προχωρήσουν;

Να σπουδάσουν εκείνο που θέλουν και να κάνουν εκείνο που θέλουν. Αν δεν έχουν καταλήξει, πάλι να συνεχίσουν, να χαράξουν μια πορεία την οποία  θα επιλέξουν με βάση τη λογική τους και την εξέλιξη. Έστω και αν δεν έχει ακόμα καταλήξει. Να σπουδάσουν σίγουρα και να απορροφήσουν γνώση για να διαμορφώσουν χαρακτήρα που να μπορεί να ανταπεξέλθει απέναντι σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε. Άνθρωπος που δεν είναι μορφωμένος δεν έχει μέλλον. Ακόμα και αν δεν έχουν καταλήξει σχετικά με το τι θα κάνουν στη ζωή τους, σας διαβεβαιώνω ότι μεγάλες προσωπικότητες είχαν σπουδάσει κάτι άλλο, βρέθηκαν κάπου αλλού και μεγαλούργησαν κάπου αλλού. Κανείς δε γνωρίζει πως θα τα φέρει η ζωή. Το μόνο βέβαιο είναι ότι πρέπει να κυνηγήσουν τη γνώση και το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας έχει πάρα πολλή γνώση να προσφέρει. Και το εννοώ πραγματικά αυτό. Δεν το λέω για να διαφημίσω το Πανεπιστήμιο απλά  έμαθα πάρα πολλά εκεί και μου ήταν όλα πολύ χρήσιμα.

Σίγουρα το Intercollege/Πανεπιστήμιο Λευκωσίας είναι πολύ περήφανο που σε έχει απόφοιτο. Είσαι ένας αξιόλογος άνθρωπος και σου ευχόμαστε να συνεχίσεις τη δημιουργική σου πορεία με επιτυχία!

Εγώ ευχαριστώ για τα εφόδια που μου έδωσε το τότε κολλέγιο -σημερινό Πανεπιστήμιο- για να πετύχω και να διαπρέψω στη ζωή μου!